Na uitgebreid onderzoek zijn internationale misofonie-onderzoekers tot de volgende consensus definitie van misofonie gekomen:
Misofonie is een aandoening waarbij er sprake is van een verlaagde tolerantie voor specifieke geluiden of stimuli die geassocieerd worden met die geluiden. Deze stimuli, ook wel triggers genoemd, worden als onplezierig of stressvol/verontrustend ervaren en kunnen leiden tot sterke, negatieve emotionele, fysiologische en gedragsmatige reacties die niet gezien worden bij de meeste andere mensen. Misofoniereacties lijken niet te worden uitgelokt door het volume van de auditieve stimuli, maar door het specifieke patroon of de betekenis voor de persoon. Triggers zijn vaak repetitief en worden vooral (maar niet alleen) geproduceerd door een ander individu, vooral geproduceerd door het menselijk lichaam. Als een trigger is opgemerkt, kunnen mensen met misofonie moeite hebben met zichzelf afleiden van de stimulus en kunnen zij leed, angst/stress en/of belemmering in sociaal, werk- en/of schools functioneren ervaren. De uiting van misofoniesymptomen en de heftigheid ervan variëren van milde tot ernstige belemmeringen. Sommige individuen met misofonie zijn zich ervan bewust dat hun reacties op de misofonietrigger disproportioneel zijn gezien de omstandigheden. Misofoniesymptomen worden meestal voor het eerst opgemerkt in de kindertijd of vroege adolescentie.
Lees meer in het onderzoek Consensus definition of Misophonia: a Delphi Study (pdf).